Griekenland istanbul
Door: Jos voncken
Blijf op de hoogte en volg Jos
30 September 2012 | Turkije, Şile
Woensdag 26/9 vertrek naar Istanbul. S'morgens nog effe lekker plonsen in de zee, de motor starten en ab mit die post. We ontbijten nog even in het dorpskafè en dan de autobaan op richting Turkije. We besluiten de noordelijkste grensovergang te nemen dit is volgens de kaart de beste weg en de andere grens zou tussen de middag gesloten zijn.....goed idee. Een uurtje later komen we bij de "Zuidelijkste" grens aan. De grenscontrole is buitengewoon soepel en een half uurtje later zijn we alweer onderweg, nu in Turkije, de omgeving veranderd in rap tempo van mooi groen naar stoffig bruin. De weg is zo hobbelig dat se vrouwen ( om ongelukken te voorkomen)de bh bandjes een tandje strakker moeten zetten. We zijn nog geen 20 km onderweg of de Turkse politie heeft ons al het vizier. Met een swaffelend handgebaar worden we aan de kant gezet. Twee politieachtige figuren vroegen in hun beste KebabsverkopersTurksEngels achter de paipiershies and green kãt. Nou ik weet ondertussen wel dat ze er toch niets van kunnen maken als je ze maar veel geeft , ik heb ze dan ook allerhande pasjes en papieren, inclusief mijn oude ziekenfondspasje, in de handen gedrukt. Ze waren er erg blij mee . Ze hebben enkele minuten achter onze bus op z'n Turks liggen ijsberen en toen was alles dik in orde we konden gewoon weer verder over hun hobbel parcours. Enkel uren later komt istanbulcitty in zicht. Nou de chaos is compleet, we hebben een overzichtskaartje uit de Trotter waar de 5 hoofdwegen van Istanbul op staan en we moeten een camping hebben in de buurt van het centrum van de stad. Uiteindelijk hebben we de strijd opgegeven. Cilly is in een taxi gestapt en deze heeft ons uiteindelijk naar de betreffende camperplaats gebracht. Precies onder de bazaar en de Sophia en achter ons de zee, gewoon perfect. We hebben toen nog snel wat gegeten en de dag was alweer voorbij, slaaaaapen....... Tot ja hoor om ongeveer 4 uur s'nachts begint Turkie Got Talent. Uit een 5 tal torens rondom ons begint een kattengejangel dat zijn weerga niet kent. De ene weet het nog valser te brengen als de ander, ongelofelijk gewoon.Uiteindelijk zijn m'n oren zo moe dat m'n ogen dichtvallen gaaaaaaaaapp...........