Side bayal zwarte zee turkije

Zaterdag 29/9 Agva naar Bayal kust Zwarte zee, Het is een beetje bewolkt vandaag maar het mag de pret niet drukken, meteen een lekkere plons in de zwarte zee weer eens wat anders dan zo n saaie badkamer. We worden al meteen uitgenodigd door een groepje Turkse Turken voor een ontbijtje, brood met kaas worst en tomaat. In ruil voor het lekkere ontbijt praten wij ze een beetje bij over Turkije. Daarna vertrekken we. Ook dit stuk gaat weer over bochtige bergwegen verstop achter een mooi uitzicht. De bus moet zelfs hele stukken in de 2de versnelling zo stijl is het. Maar geen nood er staat ons een prachtig strand te wachten hopen we. Net in een helling van een vierbaansweg staat een klein wit bordje "Bayal" . Normaal draai ik mijn hand niet om voor zo'n manoeuvre, maar ik heb maar 1 reservespiegel dus besluit ik deze volgas haakse draai maar over te slaan en de volgende afslag te nemen, het valt goed mee 20km en een half uur later staan we dan toch op de bewuste afslag. Het is al vrij snel duidelijk dat je hier geen touristenbus zult tegenkomen, is het wel een weg vragen we ons al vrij snel af. De dames plakken met hun lippen tegen het voorraam zo stijl is het ( het is wel lekker rustig). Ik kijk of ik nergens kan draaien maar dit lukt niet.We rijden door totdat we een zelf gefabriceerd bruggetje over moeten. Mmmmm ik stap maar eens uit en bekijk het bruggetje, het is maar net zo breed als de auto, een 10 cm dik enfin het stelt niet veel voor, het is niet erg hoog boven het riviertje dus hoog kun je niet vallen. Ik wil eerst voorstellen dat de vrouwen rijden en ik kijk of het goed gaat, maar besef dat deze oplossing erger kan zijn als de kwaal. Nee nee laat maar, ruig stap ik weer in en rij nonchalant het bruggetje over, de vrouwen zijn trots op me! We rijden verder de berg af er komt een tweesprong met links een weggetje door het water met dikke stenen en rechts weer zo'n shit bruggetje, maar dan enkele meters hoger. Er komt een auto uit de linkse weg en hij geeft ons aan dat we over het bruggetje moeten rijden het water gaat niet volgens hem. Shit we kunnen niet echt terug dan maar de brug. Maar eerst ga ik dit amateuristisch gebouwd exemplaar eens bekijken. Mm das typisch hoe hoger de brug des te gammeler hij wordt... Ik ziet het niet zitten (voor deze moet ik minimaal een kratje bier of een fles dropshot op hebben). De vrouwen doen ook geen enkele moeite me te motiveren het toch te doen en tegen het advies van de local besluit ik dan toch maar door et water te rijden. Het gaat maar net de auto blijft ff met het reservewiel achter een rotsblok steken, maar de (heftige) mercedspower trekt hem er met een flinke klap overheen, ( ik hoop niet dat we het reservewiel nodig hebben want de steun is helemaal verbogen) hoe het terug moet weet ik nu nog niet. Enkele 100 meters verder komen we aan op een groot kiezelstrand verstopt tussen 2 hoge bergen. Hier heb je van niets en niemand last geweldig vind ik het. De vrouwen weten het nog niet, Cilly moet eerst even een pilletje onder de tong, Karin heeft nergens last van die zit al te strandjutten. Er zitten nog een 4tal locals op het strand, en ehh hey wat zie ik, een koelbox!! Ff een babbeltje maken, ik probeer zo uitgedroogd mogelijk te kijken en ....... Of ik een thee wil. Leuk geprobeerd mannen denk eens na zeg ik in m'n beste Turks, ze kijken naar hun koelbox, en .........de eerste koele rakker (0,7 liter) is binnen, die smaakt!  We maken een kampvuurtje en scoren een lekker vers gevangen en geroosterd visje, lang leven de Turkses in Turkeije. Weer een geslaagde dag.