20/10 Esfahan-Shahreza

20/10 Esfahan-Shahreza

Aaaaahhh half zeven ik wil nog wel ff blijven liggen maar ik moet me toch psse. Dan maar op met de geit denk ik. Ik maak meteen koffie en thee en vandaag gaat een van de dames met mij mee de bergen in en de andere gaat Esfahan onveilig maken. Prima geregeld. We vertrekken rond acht uur en we besluiten wat brood te kopen en te ontbijten langs de rivier ergens in een buitenwijk. We kopen wat etenswaar, starten het aggregaat, klappen de stoeltjes en tafel uit en binnen enkele minuten zitten we rustig langs de waterkant. Het valt mee vandaag 69 seconden later stopt de eerste auto met een nieuwsgierig koppel, where you from? You like Iran ? De normale prietpraat die we ondertussen gewend zijn. Na het koppel stoppen nog twee Iraanse brommerpiloten en hierna wordt het steeds beter er stoppen nog steeds auto s maar nu alleen maar met vrouwen zeker een tiental, mmm zien er goed uit die dames. Nou ze hebben hier wat aan hun fiets hangen, mogen geen alcoholische drank, lippenstift, nagellak zelfs geen drank met bubbels. Ze moeten een hoofdoek om, moeten hun armen bedekt en benen bedekt en bij mekaar houden. Nou ik denk bij men eigen, voor mij hoeven al die zaken allemaal niet zonodig en het lijkt me een supergoed idee mijn dames om te ruilen voor een paar ferme Iraanse exemplaren. En inderdaad de dames vinden het ook een superidee ................
Ja ja zeker haha wat moeten ze toch zonder mij, ik vertrek maar richting de bergen. We besluiten een stevige bergwandeling te maken en boven iets te eten. Rond vier uur hebben we op de parkeerplaats afgesproken en inderdaad we zijn weer compleet en vertrekken. Anderhalf uur later wordt het donker en omdat het volgens de berichten te gevaarlijk is om in de bergen te slapen zoeken we een slaapplaats in het eerstvolgend dorp. Ik parkeer de bus op een velde naast een mooi huis en we stoppen voor vandaag ( denk ik). De vrouwen hebben nog honger en besluiten het dorpje in te lopen, ik voel me niet zo lekker en kruip in mijn bed, plug mijn koptelefoontjes in en sukkel in slaap. Bonk bonk bonk hehhh, ik kijk door het raam maar zie geen fuck. Het zal wel denk ik en doe mn ogen weer dicht ff en ja hoor opnieuw een hoop gebonk. Ik sta maar op en loop naar de cabine en draai het raam omlaag. Buiten staan een aantal politieauto s en een nest politemannetjes loot rond onze bus. De meest bazige van het clubje vraagt"passaporto" , en ratelt nog wat in voor mij onverstaanbaar Iranerinees. Een toevallig passerende driewoorden Engelssprekende bewoner legt me uit dat we hier absoluut niet mogen staan het is te gevaarlijk. Ahhaa en nu vraag ik hem, hij praat met de politie en deze geeft aan dat we achter hun aan moeten rijden. De opgetrommelde vrouwen zijn ondertussen gearriveerd en we vetrekken, met de zwaailichten aan rijden we achter de politiewagen aan het hele dorp door. De politiewagen stop en de agenten openen een groot hek, een slagboom en honderd meter verder stop, hier moeten we de nacht doorbrengen. Buiten gebouw zit een Ier, Kevin die hier vandaag ook aangekomen is op de fiets notabene. Het is altijd leuk om met zulke uitslovers te ouwehoeren en het over zijn ervaringen in dit land te hebben. En enkele uren later ga ik dan voor de tweede keer slapen en .......