3-11 Sukkur -Derawar, Bahawalpur
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
11 November 2012 | Pakistan, Derāwar Fort
3-11 Sukkur -Derawar, Bahawalpur
Zeven uur ik kijk naar buiten en hehh er staat een politie-escorte te wachten. Zo het blijkt dat ze alles afgezocht hebben en ons uiteindelijk hier gevonden hebben.
Nou ja het is misschien beter zo. We ontbijten en vertrekken richting Derawar.
Onderweg is het een grote ellende, althans voor de bevolking, wij kijken onze ogen uit.
Het gaat langzaam vooruit want enkele weken geleden is hier alles overstroomd. Wegen zijn verdwenen en duizenden mensen leven langs de straat in armoedige onderkomens, of tenten of iets wat erop moet lijken. Het is een gekkenboel, over de restanten van de wegen loopt vee, rijden auto,s vrachtwagens, karren, brommers, motoren en alles kriskras door mekaar. We sukkelen er langzaam doorheen. Het aparte is ook dat veel mensen lachend naar ons zwaaien en, volgens mij, hun ellende maar van de zonnige kant bekijken.
We rijden door en belanden uiteindelijk in een mega-file. Duizenden vrachtwagens staan kilometers in de file. De politie bedenk zich geen moment en we moeten op de andere rijbaan gaan rijden, tegen het verkeer in! De politie dwingt de vrachtwagens plaats te maken en een uurtje of vier later zijn we erdoor. Ik denk dat we er zonder escorte nu nog gestaan hadden.
Het is al donker als we in Bahawalpur aankomen. Hier wordt onze escorte van zes naar twaalf mensen uitgebreid, het is hier pas echt gevaarlijk volgens hun en omdat ik weer in de bus wil slapen staan er heel de nacht drie stuks naast me op wacht.
Zeven uur ik kijk naar buiten en hehh er staat een politie-escorte te wachten. Zo het blijkt dat ze alles afgezocht hebben en ons uiteindelijk hier gevonden hebben.
Nou ja het is misschien beter zo. We ontbijten en vertrekken richting Derawar.
Onderweg is het een grote ellende, althans voor de bevolking, wij kijken onze ogen uit.
Het gaat langzaam vooruit want enkele weken geleden is hier alles overstroomd. Wegen zijn verdwenen en duizenden mensen leven langs de straat in armoedige onderkomens, of tenten of iets wat erop moet lijken. Het is een gekkenboel, over de restanten van de wegen loopt vee, rijden auto,s vrachtwagens, karren, brommers, motoren en alles kriskras door mekaar. We sukkelen er langzaam doorheen. Het aparte is ook dat veel mensen lachend naar ons zwaaien en, volgens mij, hun ellende maar van de zonnige kant bekijken.
We rijden door en belanden uiteindelijk in een mega-file. Duizenden vrachtwagens staan kilometers in de file. De politie bedenk zich geen moment en we moeten op de andere rijbaan gaan rijden, tegen het verkeer in! De politie dwingt de vrachtwagens plaats te maken en een uurtje of vier later zijn we erdoor. Ik denk dat we er zonder escorte nu nog gestaan hadden.
Het is al donker als we in Bahawalpur aankomen. Hier wordt onze escorte van zes naar twaalf mensen uitgebreid, het is hier pas echt gevaarlijk volgens hun en omdat ik weer in de bus wil slapen staan er heel de nacht drie stuks naast me op wacht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
